Johannes en Johanna op bezoek in het Westland bij familie.

Op 2 Mei jongstleden gingen Johannes en Johanna op bezoek bij de jongste zus van Johannes wiens echgenoot een zoon is van een tuinder die chrysanten kweekte en daar tussen door ook nog tomaten e.d , maar de chrysantenteeld was wel de hoofdzaak, aangezien de zwager van Johannes er echter geen brood in zag om de tuinderij verder voort te zetten, hij bleek een voor uitziende blik te hebben inzake het tuinderij gebeuren, ging deze dus bij een tuinder werken in het Westland, eerst een tijdje bij een tuinder die er er mee stopte waarna Johannes zwager al snel weer werk had bij een andere tuinder, op een gegeven moment kreeg de zwager van Johannes de kans om bij een grote tuinderij in de buurt van Hoek van Holland te gaan werken, na verloop van tijd volgde er een reorganisatie en werd het hele complex verkocht en een nieuwe modere tuinderij op gezet die aan alle eisen van deze moderne tijd moest voldoen, de zwager van Johannes bleef gewoon in dienst en na wat aanpassing van zijn werkzaamheden vanwege zijn toch al hoge leeftijd en het zware werk wat er in de tuinen nog steeds is, denk maar aan langdurig in dezelfde houding en het eentonige werk, na geruime tijd in het nieuwe tuindersbedrijf complex te hebben gewerkt vroeg de zwager van Johannes aan zijn werkgever of zijn zwager met Johanna de tuin mochten komen bezoeken aangezien ook Johannes en Johanna erg benieuwd waren naar de gang van zaken rond het oppotten van de planten in een tuinderij en het meest moderne wat er bij komt kijken.
Zo gezegd zo gedaan, na met de zus van Johannes en diens zwager te hebben afgesproken gingen Johannes en Johanna dus op Zondagochtend naar Kwintsheul waar de zus en zwager woonden van Johannes, na een geanimeerd onderonsje werd aan het eind van de ochtend een begin gemaakt met een bezoek aan het bedrijf waar Johannes zwager werkt, na een poosje rijden over voor Johannes wel bekende wegen kwam het gezelschap aan op de super-moderne tuinderij van de werkgever van Johannes zwager, de naam van de zwager en de naam van het bedrijf worden niet genoemd om begrijpelijke reden, iets waar de werkgever van Johannes zwager op stond en alleen toestemming gaf omdat dit artikel bestemd was voor een doelgroep, de Vijftigplusser.NL dus.
Na aankomst gingen ze als eerste naar waar natuurlijk alles begint, het in bakjes plaatsen van nog te wortelen stekjes welke uit gesorteerde chrysantenplanten worden gewonnen, iets waar dagelijks 8 man mee bezig is, daarna worden de bakjes in kistjes geplaatst en via een ondergronds transportsysteem naar de kweekafdeling boven de eigenlijke tuinderij gevoerd ,waar de kweek afdeling is van de nog nieuw te vormen chrysantenplantjes, deze kistjes worden door een computer van tevoren op een bepaalde plaats neergezet, na verloop van tijd worden de inmiddels gewortelde stekjes door dezelfde computer weer uit de bovengelegen kwekerij door middel van een computer gestuurd hef mechanisme een hele rij kistjes in een keer opgenomen en naar een transportband gebracht en neergezet op de transport band die alle kistjes stuk voor stuk weer naar beneden voerd en aan het einde van de lange transportband in een stapelmachine plaatst die als elke stapel van kistjes hoog genoeg is automatisch weer opzij gaat voor de volgende stapel kistjes, hierna gaan alle kistjes met de plantjes weer via een andere ondergrondse transportband naar een door de computer uitgekozen bed gebracht en geplaatst in de volle grond, iets waar geen mensenhand aan te pas komt, behalve voor in te grijpen bij missers van de robot gaan de tuinderij medewerkers ingrijpen, na het plaatsen van de plantjes in de volle grond gaat er over de plantjes een netwek van gaas dat met de groeisnelheid van de planten mee naar boven gaat om de stelen van de bloemen mooi recht te houden tot het moment van afsnijden van de chrysanten, op deze gaasrekken liggen ook microvezel stroken met daarin broedsel van insecten die natuurlijke vijanden zijn van insecten die de chrysanten bedreigen, door de warmte in de kassen komen deze insecten uit het microvezelstof en gaan de chrysanten bedreigend insecten vernietigen, dus een al ver doorgevoerde biologische bestrijding van het ongedierte in de kassen, alleen voor de hoogst noodzakelijke ziektebestrijding komen er af en toe door robots uitgevoerde en gedoseerde bestrijdingsmiddelen die zich door het gehele complex kunnen bewegen via rail systemen, ook voorzien deze robots buiten de insecten verdelgers ook de planten van de benodigde meststoffen die nauwkeurig worden gedoseerd, de toevoer van meststoffen en ziekte bestrijders komen via slangen aan de robots uit een aparte ruimte buiten de eigenlijk kassen.
Het oogsten is echter nog geheel handwerk, waarbij de werknemers zich via een plateau op rails over de bloembedden bewegen en met elechtrische op accu,s werkende snijders de bloemen snijden kort boven de grond en dan in bossen weer via een ondergronds bandtransport systeem naar de pak afdeling worden getransporteerd en vandaar gaan zij in een koelcel en wachten op verder transport binnen enkele uren over de gehele wereld waar bij zeer strenge eisen aan de bloemen worden gesteld, zo mogen zij geen enkele ziekte of ongedierte hebben, want anders wordt de hele partij afgekeurd.
Na alleen het tuingedeelte te hebben bewonderd waar alleen het warenhuis waarin de bloemen staan al zo groot is als 90 voetbalvelden en de immens grote hal met bovenin de verlichting en besproeingsinstalatie waar tussen door zick ook nog de robots bewegen aan rails, gingen we verder kijken dan bij de eigenlijke tuin met alleen maar bloemen,naar het machinehuis daar was ten eerste de computer van ongeveer 6 meter lang, 2 meter hoog en een 1 meter diep, die alles tot in details regeld en onze PC niet meer is dan miertje in deze enorme computer, verder zagen we in de machinekamer ook de enorme grote vewarmingsketels met hun 1 meter dikke pijpen gevolgd door dunnere verwarmingspijpen met elk zijn eigen pompen en temperatuur en drukmeters voor de warmte voorziening in de kassen, een leuk detail is dat de restwarmte niet in de lucht verdwijnt maar wordt gebruikt voor verwarming van wooncomplexen in de omgeving,om de waterpompen aan te drijven stonden er een een aantal grote dieselmotoren te draaien, niet zoiets als in een vrachtauto, maar motoren zoals gebruikt in de scheepvaart bij grote schepen, mijn hart als oud automonteur ging open bij het zien en horen van deze fantastisch mooie common rail diesel motoren en het geluid van de stampende diesels die overigens in geluidsdichte kasten waren gebouwd maar waarvan mijn zwager er een opende om mij te laten genieten van deze 2 meter hoge dieselmotoren.
Na bezichtiging van de Machine hal gingen we naar de grote transporthal waar op dat moment vrijwel niets was te zien, maar de volgende dag al weer vol zou staan met bloemen voor verzending, daarna gingen we nog even naar de koelcel wat vooral opviel de speciale lampen met hun typisch gele licht en geen warmte uitstraling van deze lampen, in de koelafdeling lagen er al weer de nodige hoeveelheid bloemen klaar voor verzending, daarna gingen we nog even kijken naar de hal waar al de meststoffen en bestrijdingsmiddelen waren opgeslagen in doorzichtige containers en die weer via pompen waren gekoppeld aan de robots in de kassen, geen mens komt er meer aan met zijn handen, daarnaast gingen we even kijken bij de bunkers waar wekelijks tonnen tuingrond worden gestort om de stekjes in de grond te kunnen zetten, daarna keken we nog even naar de enorme water reservoirs waar volgens mijn zwager miljoenen liters water wordt opgeslagen afkomstig van de daken van de kassen tijdens de regen, deze bassins zijn van boven afgesloten met een bewegend deksel om alggroei in het water te voorkomen, dat we hier uren hebben door gebracht zal wel duidelijk zijn, ook heb ik er vele foto,s mogen maken waarvan enkele bij dit artikel en de rest in een apart foto boek op mijn weblog, het gezicht van Johanna zal echter niet te zien zijn op de foto,s evenmin mijn zwagers gezicht om reden van privacy.

Hopend dat ik een ieder weer iets heb kunnen laten zien en heb kunnen vertellen waar nog altijd een waas om heen hangt, met een dankbare groet aan mijn zwager en zijn werkgever zonder wiens toestemming ik dit artikel en foto,s niet had kunnen schrijven.

zie ook het gelijknamige Fotoboek voor verdere foto,s.

Groetjes Sirach.